خلاصه ای از زندگانی امام حسین علیه السلام
ولادت
در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت
(1) دومين فرزند برومند حضرت
على وفاطمه , كه درود خدا بر ايشان باد, در خانه وحى و ولايت چشم به
جهان گشود. چون خبر ولادتش به پيامبر گرامى
اسلام (ص ) رسيد, به خانه حضرت على (ع ) و فاطمه (س ) آمد و اسما
(2) را فرمود تا كودك را
بياورد.اسما او را در پارچه اى سپيد پيچيد و خدمت رسول اكرم (ص ) برد, آن گرامى به گوش راست او اذان
و به گوش چپ او اقامه گفت.(3)
به روزهاى اول يا هفتمين روز ولادت با سعادتش , امين وحى الهى ,
جبرئيل فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر تو باد اى رسول خدا, اين
نوزاد را به نام پسر كوچك هارون (شبير) (4) كه به عربى (حسين ) خوانده
مي شود نام بگذار.(5)چون على براى تو به
سان هارون براى موسى بن
عمران است , جز آن كه تو خاتم پيغمبران هستى .و به اين ترتيب نام پرعظمت حسين از جانب
پروردگار, براى دومين فرزند فاطمه (س ) انتخاب شد.
به روز هفتم ولادتش , فاطمه زهرا كه سلام
خداوند بر او باد, گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقيقه
(6) كشت , و
سر آن حضرت را تراشيد و هم وزن موى سر او نقره صدقه داد. (7)
حسين (ع ) و پيامبر (ص )
از ولادت حسين بن على (ع ) كه در سال
چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص ) كه شش سال و چند ماه بعد اتفاق
افتاد, مردم از اظهار محبت و لطفى كه پيامبر راستين اسلام (ص ) درباره
حسين (ع ) ابراز ميداشت , به بزرگوارى و مقام شامخ پيشواى سوم آگاه
شدند.
سلمان فارسى مي گويد: ديدم كه رسول خدا (ص
) حسين (ع ) را بر زانوى خويش نهاده او را مي بوسيد و مي فرمود: تو
بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانى , تو امام و پسر امام و پدر
امامان هستى , تو حجت خدا و پسر حجت خدا و پدر حجتهاى خدايى كه نُه
نفرند و خاتم ايشان ,قائم ايشان (امام زمان عج ) مي باشد. (8)
انس بن مالك روايت مي كند: وقتى از پيامبر
پرسيدند كدام يك از اهل بيت خود را بيشتر دوست مي دارى , فرمود: حسن و
حسين را, (9) بارها رسول گرامى حسن (ع ) و حسين (ع ) را به سينه مي فشرد
وآنان را مي بوييد و مي بوسيد. (10)
ابوهريره كه از مزدوران معاويه و از
دشمنان خاندان امامت است , در عين حال اعتراف مي كند كه : رسول اكرم را
ديدم كه حسن و حسين را بر شانه هاى خويش نشانده بود و به سوى مامي آمد,
وقتى به ما رسيد فرمود هر كس اين دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست
داشته , و هر كه با آنان دشمنى ورزد با من دشمنى نموده است.(11)عاليترين, صميميترين و گوياترين رابطه
معنوى و ملكوتى بين پيامبر و حسين را ميتوان در اين جمله رسول گرامى
اسلام(ص )خواند كه فرمود:حسين از من و من ازحسينم
(12)